filarzero
FilarZero to artysta, którego twórczość stanowi bezlitosne, psychologiczne studium upadku.
Jego teksty to autobiograficzna spowiedź i wiwisekcja psychiki po zdradzie osobistego kodeksu moralnego.
To opowieść o konflikcie między Prawdą – utraconymi zasadami i honorem – a Iluzją, czyli destrukcyjną pogonią za fałszywym sukcesem.
Jego teksty to autobiograficzna spowiedź i wiwisekcja psychiki po zdradzie osobistego kodeksu moralnego.
To opowieść o konflikcie między Prawdą – utraconymi zasadami i honorem – a Iluzją, czyli destrukcyjną pogonią za fałszywym sukcesem.
W swojej muzyce FilarZero przyjmuje podwójną rolę: jest jednocześnie pacjentem odczuwającym ból i chirurgiem,
który z analitycznym chłodem diagnozuje źródło moralnego rozkładu.
Słuchacz nie jest tu uczestnikiem, lecz świadkiem intymnej konfrontacji artysty z samym sobą.
Styl FilarZero łączy głęboką, refleksyjną melancholię z brutalnością psychologicznego horroru, używając trzewiowych metafor do opisu autodestrukcji.
który z analitycznym chłodem diagnozuje źródło moralnego rozkładu.
Słuchacz nie jest tu uczestnikiem, lecz świadkiem intymnej konfrontacji artysty z samym sobą.
Styl FilarZero łączy głęboką, refleksyjną melancholię z brutalnością psychologicznego horroru, używając trzewiowych metafor do opisu autodestrukcji.
Celem tej twórczości nie jest szukanie rozgrzeszenia, lecz akceptacja absolutnej nieodwracalności błędów.
To testament i przestroga – mapa pułapek stworzona, by nadać sens osobistej porażce.
To testament i przestroga – mapa pułapek stworzona, by nadać sens osobistej porażce.